some_list[-1] jest najkrótszym i najbardziej Pythonicznym.

W rzeczywistości dzięki tej składni możesz zrobić znacznie więcej. Składnia some_list[-n] pobiera element od n-tego do ostatniego. Zatem some_list[-1] pobiera ostatni element, some_list[-2] pobiera przedostatni element itd. aż do some_list[-len(some_list)], co daje pierwszy element.

W ten sposób możesz także ustawić elementy listy. Na przykład:

>>> some_list = [1, 2, 3]
>>> some_list[-1] = 5 # Set the last element
>>> some_list[-2] = 3 # Set the second to last element
>>> some_list
[1, 3, 5]

Pamiętaj, że pobranie elementu listy według indeksu spowoduje wyświetlenie IndexError, jeśli oczekiwany element nie istnieje. Oznacza to, że some_list[-1] zgłosi wyjątek, jeśli some_list jest pusty, ponieważ pusta lista nie może zawierać ostatniego elementu.

Jeśli Twoje obiekty str() lub list() mogą okazać się puste: astr = '' lub alist = [], możesz użyć alist[-1:] zamiast alist[-1] dla obiektu „identyczność”.

Znaczenie tego jest następujące:

alist = []
alist[-1]   # will generate an IndexError exception whereas 
alist[-1:]  # will return an empty list
astr = ''
astr[-1]    # will generate an IndexError exception whereas
astr[-1:]   # will return an empty str

Rozróżnia się, że zwrócenie pustego obiektu listy lub pustego obiektu str jest bardziej „ostatnim elementem” niż obiektem wyjątku.

Możesz także zrobić:

last_elem = alist.pop()

Zależy to od tego, co chcesz zrobić ze swoją listą, ponieważ metoda pop() usunie ostatni element.

Najprostszym sposobem wyświetlenia ostatniego elementu w Pythonie jest

>>> list[-1:] # returns indexed value
    [3]
>>> list[-1]  # returns value
    3

istnieje wiele innych metod osiągnięcia takiego celu, ale są one krótkie i łatwe w użyciu.

Jak w Pythonie uzyskać ostatni element listy?

Aby zdobyć ostatni element,

• bez modyfikowania listy oraz
• zakładając, że wiesz, że lista zawiera ostatni element (tj. jest niepusta)

przekazać -1 do notacji z indeksem dolnym:

>>> a_list = ['zero', 'one', 'two', 'three']
>>> a_list[-1]
'three'

Wyjaśnienie

Indeksy i wycinki mogą przyjmować jako argumenty ujemne liczby całkowite.

Zmodyfikowałem przykład z dokumentacji, aby wskazać, który element w sekwencji każdy indeks odniesienia, w tym przypadku, w ciągu "Python", -1 odwołują się do ostatniego elementu, znaku, 'n':

 +---+---+---+---+---+---+
 | P | y | t | h | o | n |
 +---+---+---+---+---+---+
   0   1   2   3   4   5 
  -6  -5  -4  -3  -2  -1

>>> p = 'Python'
>>> p[-1]
'n'

Przypisanie poprzez iterowalne rozpakowywanie

Ta metoda może niepotrzebnie zmaterializować drugą listę w celu uzyskania ostatniego elementu, ale ze względu na kompletność (i ponieważ obsługuje dowolną iterowalność - nie tylko listy):

>>> *head, last = a_list
>>> last
'three'

Nazwa zmiennej head jest powiązana z niepotrzebną nowo utworzoną listą:

>>> head
['zero', 'one', 'two']

Jeśli nie zamierzasz nic robić z tą listą, bardziej pasowałoby to:

*_, last = a_list

Lub, naprawdę, jeśli wiesz, że to lista (lub przynajmniej akceptuje notację z indeksem dolnym):

last = a_list[-1]

W funkcji

Komentator powiedział:

Chciałbym, żeby Python miał funkcję First() i Last(), tak jak Lisp... pozbyłby się wielu niepotrzebnych funkcji lambda.

Zdefiniowanie ich byłoby dość proste:

def last(a_list):
    return a_list[-1]

def first(a_list):
    return a_list[0]

Lub użyj operator.itemgetter:

>>> import operator
>>> last = operator.itemgetter(-1)
>>> first = operator.itemgetter(0)

W obu przypadkach:

>>> last(a_list)
'three'
>>> first(a_list)
'zero'

Specjalne przypadki

Jeśli robisz coś bardziej skomplikowanego, bardziej wydajne może być uzyskanie ostatniego elementu w nieco inny sposób.

Jeśli dopiero zaczynasz programować, powinieneś ominąć tę sekcję, ponieważ łączy ona semantycznie różne części algorytmów. Jeśli zmienisz algorytm w jednym miejscu, może to mieć niezamierzony wpływ na inną linię kodu.

Staram się podać zastrzeżenia i warunki tak szczegółowo, jak to możliwe, ale mogłem coś przeoczyć. Proszę o komentarz, jeśli uważasz, że pomijam zastrzeżenie.

Krajanie na plastry

Wycinek listy zwraca nową listę, więc możemy wyciąć od -1 do końca, jeśli chcemy, aby element znalazł się na nowej liście:

>>> a_slice = a_list[-1:]
>>> a_slice
['three']

Ma to tę zaletę, że nie zawodzi, jeśli lista jest pusta:

>>> empty_list = []
>>> tail = empty_list[-1:]
>>> if tail:
...     do_something(tail)

Podczas gdy próba dostępu przez indeks wywołuje IndexError, który należy obsłużyć:

>>> empty_list[-1]
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 1, in <module>
IndexError: list index out of range

Ale znowu, krojenie w tym celu powinno odbywać się tylko wtedy, gdy potrzebujesz:

• utworzono nową listę
• a nowa lista będzie pusta, jeśli poprzednia lista była pusta.

for pętli

Cechą Pythona jest to, że w pętli for nie ma wewnętrznego zakresu.

Jeśli wykonujesz już pełną iterację na liście, do ostatniego elementu nadal będzie odwoływała się nazwa zmiennej przypisana w pętli:

>>> def do_something(arg): pass
>>> for item in a_list:
...     do_something(item)
...     
>>> item
'three'

To nie jest semantycznie ostatnia rzecz na liście. Jest to semantycznie ostatnia rzecz, z którą związana była nazwa item.

>>> def do_something(arg): raise Exception
>>> for item in a_list:
...     do_something(item)
...
Traceback (most recent call last):
  File "<stdin>", line 2, in <module>
  File "<stdin>", line 1, in do_something
Exception
>>> item
'zero'

Dlatego należy tego używać tylko do uzyskania ostatniego elementu, jeśli ty

• już zapętlają się i
• wiesz, że pętla się zakończy (nie zostanie przerwana ani nie zakończy się z powodu błędów), w przeciwnym razie wskaże ostatni element, do którego odwołuje się pętla.

Pobieranie i usuwanie

Możemy również zmutować naszą oryginalną listę, usuwając i zwracając ostatni element:

>>> a_list.pop(-1)
'three'
>>> a_list
['zero', 'one', 'two']

Ale teraz oryginalna lista została zmodyfikowana.

(-1 jest w rzeczywistości argumentem domyślnym, więc list.pop można użyć bez argumentu indeksu):

>>> a_list.pop()
'two'

Zrób to tylko wtedy, gdy

• wiesz, że lista zawiera elementy lub jesteś przygotowany na obsługę wyjątku, jeśli jest pusty, oraz
• zamierzasz usunąć ostatni element z listy, traktując go jak stos.

Są to prawidłowe przypadki użycia, ale niezbyt częste.

Resztę rewersu zostawiam na później:

Nie wiem, dlaczego miałbyś to zrobić, ale dla kompletności, ponieważ reversed zwraca iterator (który obsługuje protokół iteratora), możesz przekazać jego wynik do next:

>>> next(reversed([1,2,3]))
3

To jakby zrobić odwrotność tego:

>>> next(iter([1,2,3]))
1

Ale nie mogę wymyślić dobrego powodu, aby to zrobić, chyba że będziesz potrzebować później reszty iteratora odwrotnego, który prawdopodobnie wyglądałby bardziej tak:

reverse_iterator = reversed([1,2,3])
last_element = next(reverse_iterator)

use_later = list(reverse_iterator)

i teraz:

>>> use_later
[2, 1]
>>> last_element
3

Aby zapobiec IndexError: list index out of range, użyj tej składni:

mylist = [1, 2, 3, 4]

# With None as default value:
value = mylist and mylist[-1]

# With specified default value (option 1):
value = mylist and mylist[-1] or 'default'

# With specified default value (option 2):
value = mylist[-1] if mylist else 'default'

lst[-1] to najlepsze podejście, ale w przypadku ogólnych iteracji rozważ more_itertools.last:

import more_itertools as mit


mit.last([0, 1, 2, 3])
# 3

mit.last(iter([1, 2, 3]))
# 3

mit.last([], "some default")
# 'some default'

Inna metoda:

some_list.reverse() 
some_list[0]

list[-1] pobierze ostatni element listy bez zmiany listy. list.pop() pobierze ostatni element listy, ale zmutuje/zmieni oryginalną listę. Zwykle nie zaleca się mutowania oryginalnej listy.

Alternatywnie, jeśli z jakiegoś powodu szukasz czegoś mniej Pythonicznego, możesz użyć list[len(list)-1], zakładając, że lista nie jest pusta.

Możesz także użyć poniższego kodu, jeśli nie chcesz uzyskać IndexError, gdy lista jest pusta.

next(reversed(some_list), None)

OK, ale co z powszechnym w prawie każdym języku items[len(items) - 1]? Jest to IMO najłatwiejszy sposób na uzyskanie ostatniego elementu, ponieważ nie wymaga żadnej wiedzy pythonicznej.

Sposób Pythoniczny

Rozważmy więc, że mamy listę a = [1,2,3,4], w Pythonie można manipulować listą, aby dać nam jej część lub element, za pomocą następującego polecenia można łatwo uzyskać ostatni element.

print(a[-1])

Oto rozwiązanie Twojego zapytania.

a=["first","middle","last"] # A sample list
print(a[0]) #prints the first item in the list because the index of the list always starts from 0.
print(a[-1]) #prints the last item in the list.
print(a[-2]) #prints the last second item in the list.

Wyjście:

>>> first
>>> last
>>> middle

Aby uniknąć IndexError: lista indeksu poza zakresem, możesz użyć tego fragmentu kodu.

list_values = [12, 112, 443]

def getLastElement(lst):
    if len(lst) == 0:
        return 0
    else:
        return lst[-1]

print(getLastElement(list_values))

Będziesz musiał po prostu wziąć i umieścić indeks [-1]. Na przykład:

list=[0,1,2]
last_index=list[-1]
print(last_index)

Otrzymasz 2 jako wynik.

Dostęp do ostatniego elementu z listy w Pythonie:

1: Uzyskaj dostęp do ostatniego elementu z ujemnym indeksowaniem -1

>> data = ['s','t','a','c','k','o','v','e','r','f','l','o','w']
>> data[-1]
'w'

2. Uzyskaj dostęp do ostatniego elementu metodą pop()

>> data = ['s','t','a','c','k','o','v','e','r','f','l','o','w']
>> data.pop()
'w'

Jednak metoda pop usunie ostatni element z listy.

Jeśli to zrobisz my_list[-1], zwróci ostatni element listy. Indeksy sekwencji ujemnej reprezentują pozycje od końca tablicy. Indeksowanie ujemne oznacza rozpoczynanie od końca, -1 odnosi się do ostatniego elementu, -2 odnosi się do przedostatniego elementu itd.

Nie udało się znaleźć żadnej odpowiedzi, która by o tym wspominała. Więc dodaję.

Możesz także spróbować some_list[~0].

To jest symbol tyldy